هویج شگفت انگیز

در مقدمه کتاب کوه پنجم» از پائولو کوئیلو، آخرین جمله اینه سال ۸۷۰ پیش از میلاد دو مرد، هر لحظه در انتظار مرگ، در آغلی در جلعاد در اسرائیل خود را مخفی کرده بودند» بعدش صدها صفحه راجع به یکی از آن دو مرد میخونیم زندگی، تفکرات، مسئله‌هاش، سختیاش، و شادیاش پشت هر جمله‌ای مثل در فلان‌جا، مردی فلان اتفاق برایش افتاد» هزاران صفحه زندگیه ولی تفکر سطحی ما این رو نمی‌فهمه درست‌تر بگم، تفکر سطحی‌شده‌»ی ما این رو نمی‌فهمه همین الان جلوی من مردی در پیاده‌رو راه می‌رفت، یک لحظه خم شد و زیر گلویش رو در آینه‌ی موتوری که پارک شده بود بررسی کرد، و رفت ذهن سطحی من گفت که چه جالب و فراموشش کرد ذهن سطحی من هیچوقت به این فکر نمی‌کنه که داستان این چک کردن گردن در آینه چیه؟ آیا بخاطر این بود که ریشش رو تازه زده و یک لحظه شک کرده که تمیز زده یا نه، یا بخاطر اینه که همین الآن دعوایی کرده و می‌خواست ببینه اثری از زخم روی گلوش مونده یا نه؟ به دیدار چه کسی می‌خواد بره که این براش مهمه؟ ذه�

از وقتی لذت داستان‌سرایی رو توی کلاس انشای اول راهنمایی چشیدم، همیشه دوست داشتم بازم داستان بنویسم تابستون امسال با عرفان فرهادی که صحبت می‌کردم گفت که جدی‌تر شروع کرده به یادگیری و تمرین نوشتن، و منم بهش گفتم که پایم برام پوستر فراخوان داستان کوتاه نشر ناسنگ رو فرستاد و گفت که براش بنویسم، و نتیجش شد داستان کوتاه شب، سکوت، مسکو که چند هفته پیش توی یه کتاب مجموعه داستان کوتاه چاپ شد و چند روز پیش توی ویرگول گذاشتمش خوشحال میشم ببینیدش و راجع بهش نظر بدید   تجربه‌ی جالبی بود این نوشتن انتخاب موضوعش از چیزی که فکر می‌کردم راحت‌تر بود، برای شروع به نوشتن خیلی اذیت شدم چون نمی‌دونستم کی و از کجا شروع کنم ولی وقتی شروع شد دیگه خیلی خوب و روون جلو رفت رفقا مخصوصا خود عرفان هم خیلی کمک کردن که هی ایراداش برطرف بشه و شد اینی که شد   اگه شما هم نوشتنو دوست دارین سخت نگیرین یه فراخوان داستان، یه ایده‌ی جالب، یه منظره‌ی باحال یا حتی یه علاقه به فراغت ذهنی این‌مدلی رو بگی�

یکی از دوستان عزیز، آقا پویان، فیلم  The Fault in Our Stars  رو در هویج مدیا معرفی کرد و ازم قول گرفت که حتما ببینمش، و دستش درد نکنه چون خیلی فیلم جالبی بود توضیح آقا پویان در هویج مدیا راجع به فیلم فیلم the fault in our stars ساخته‌ی آقای Josh Booneه که کارگردان معروفی نیست این فیلمشم خیلی قوی ساخته نشده داستان فیلم راجع به زندگی تراژدیک یه دختر ۱۷ سالس که سرطان تیروئید داره و به سختی زندگی می‌کنه برای اینکه فیلم لوث نشه ادامشو نمی‌گم اما جالبیش برای من این بود که توی تمام لحظات این فیلم آدم به صورت مستمر در حال فکر کردن به مرگه و تجربه‌ی جالبی رو حین فیلم دیدن به آدم میده روایت داستان تلخ و آزاردهنده نیست اما حس واقعی بودن داره خانوم Laura Dern که امسال اسکار مکمل زن رو گرفت، اینجا هم نقش مکمل زن رو داره   در ادامه‌ی مطلب راجع به چیزی که از دید شخصیت‌های مختلف داستان راجع به معنای زندگی فهمیدم می‌نویسم راستش نمیشه گفت خیلی دیدگاه‌های خارق‌العاده‌ای دارن شخصیت‌ها؛ ولی مقایسه‌ی دیدگاه‌